Het boek
'De kikker die niet kon en 9 andere fabels':
- Kunt u bestellen bij eender welke Standaard Boekhandel voor 23 euro.
- Kunt u gesigneerd bij mij bestellen voor 25 euro (adressen in België) en voor 30 euro (adressen in Nederland). Voor deze prijs verzend ik het boek naar u, met een extra tekening vooraan in het boek en een gepersonaliseerde boodschap voor uw (klein)kind(eren).
Wees welkom en vul gerust onderstaand contactformulier in.
Deze berichten komen terecht in een mailbox die ik dagelijks nakijk.
Vermeld in het bericht:
- het adres waar het boek naartoe mag
- de naam/namen van de kinderen waarvoor ik het boek mag signeren, indien gewenst.
Ik popel om er iets moois van te maken!
CONTACTFORMULIER
Een fabel uit het boek als voorbeeld:
De Kikker die niet kon
De poten van kikker Leon waren zo slap als kikkerdril. Hij kon zichzelf net dragen. Maar springen zat er niet in. Hij vond dat niet erg, omdat zijn papa en mama veel van hem hielden. Maar Leons broers en zussen schaamden zich voor Leon. Zij waren sterk en sportief en ze oefenden samen al lang om de Kikkerrace te winnen.
De Kikkerrace was een belangrijke sportwedstrijd. De kikkerfamilie die het snelst samen rond het Dierenbos rende, kreeg een mooie trofee. Leon bleef in zijn kamer wanneer zijn zussen en broers oefenden voor de wedstrijd. Op een dag klopte iemand aan op de deur van hun huisje. Leon deed open. Het was Inspecteur Specht.
'Wie bent u?' vroeg de specht.
'Leon Kikkermans,' antwoordde de kikker.
'Wat? Bent u een Kikkermans?'
'Ja,' zei Leon verlegen.
'Waarom oefent u niet mee met uw broers en zussen?'
Leon wist niet wat hij moest zeggen.
De specht keek streng en zei: 'Dan schrap ik uw familie nu van de lijst.'
'Welke lijst?' vroeg Leon.
'De lijst van de kikkerrace, natuurlijk!' brulde de specht. 'Weten jullie dan niet dat je pas kunt deelnemen als alle broers en zussen ingeschreven zijn? Jeetje, ik dacht dat jullie dát toch wisten.'
Eigenlijk kenden Leons broers en zussen de regels wel, maar hadden ze Leon geheimgehouden.
'Wacht, meneer specht!' riep Leon de inspecteur nog na. Maar die was al weggevlogen.
Leon was kapot van verdriet nu hij wist dat zijn familie niet meer mocht meedoen. Woest zouden zijn broers en zussen op hem zijn. Hij besloot weg te lopen van huis. Leon ging dan maar op weg naar de zwanenvijver. Hij hoopte dat hij daar mocht blijven.
Na een trieste en trage tocht door het bos kwam Leon aan bij de zwanenvijver. Leon werd opgemerkt door een prachtige zwaan. Het was Prinses Lelie, de belangrijkste en mooiste zwaan van het hele Dierenbos.
Met een glimlach vroeg ze: 'Wie ben jij?'
'Leon Kikkermans.'
'Kikkermans zeg je? Van de familie Kikkermans? Zij gebruiken onze vijver vandaag om hun poten te oefenen. Wacht even.'
Leon schrok. Hij verwachtte zijn broers en zussen daar niet. Prinses Lelie riep hen erbij. Zij stopten met sporten en kwamen naar Leon. Hij was al aan het wegvluchten, maar hij was te traag. Snel hadden zijn zussen en broers hem ingehaald.
'Leon, ben jij het?' zei Driller, de oudste broer van de familie. 'Wat doe jij zo ver van huis?'
Matilda was de jongste zus van Leon. Zij deed haar rode jasje uit en legde het over Leons rug, want hij rilde van de kou.
Leon draaide zich om. Met zijn ogen naar de grond zei hij: 'Inspecteur Specht zag me en nu mogen jullie niet meer meedoen met de race. Ik was bang dat jullie héél boos op me zouden worden. Ik ben weggelopen.' Dampende tranen liepen over Leons gezicht.
De vijf broers en vier zussen van Leon waren erg geschrokken.
Driller zei wat ze allemaal dachten: 'We zijn wat te ver gegaan met onze sport, Leon. Het is tijd dat we meer aandacht aan jou geven.'
Leons zussen en broers kwamen rond hem staan en ze haakten hun pootjes lief in elkaar.
Die week werd Leon verwend alsof hij een Kikkerkoning was. Zijn zussen en broers maakten voor hem elke dag een grote milkshake met vliegjes. Daar genoot hij van. En ze gaven hem elke morgen een massage van een uur. Dat deed goed aan zijn slappe poten. En elke avond speelden de broers en zussen één van Leons lievelingstoneeltjes in de woonkamer van hun huisje. Voor Leon was dat als een groot feest.
De dag van de Kikkerrace brak aan. Leon dacht dat het een droevige dag zou zijn. Leons familie mocht niet meedoen en dat vond hij nog steeds verschrikkelijk. Maar vroeg in de morgen droegen Leons broers en zussen hun broertje met bed en al naar buiten. Leon werd wakker. Samen met zijn familie zat hij in de tribune van de kikkerrace!
Familie Paddenvriend won de Race en kreeg een gouden trofee. Maar wat niemand verwachtte: er werd nóg een prijs uitgereikt. Prinses Lelie wist hoe goed de familie Kikkermans voor Leon had gezorgd. Ook al konden ze niet deelnemen aan de wedstrijd. Dus zwom de zwaan opnieuw sierlijk naar het podium. Zij riep af: 'Er is dit jaar nog een trofee. De trofee voor de meest sportieve en zorgzame familie. En die gaat naar de familie Kikkermans.'
Leon weende van blijdschap. Iedere toeschouwer juichte luid terwijl de familie de trofee aannam. Zij waren ook winnaars.
Enkele lezersreacties:
"De verhalen hebben allemaal een thema waarbij dieren en de natuur een rol spelen, maar waar kinderen ook leren over gevoelens en dat niet iedereen hetzelfde is. Respect en waardering voor al wat leeft wordt duidelijk verwoord in het boek. De auteur laat ook zien dat er oplossingen zijn, als je maar goed zoekt, nadenkt, luistert en een advies wilt aannemen.
De verhalen zijn kort en daardoor uiterst geschikt om voor te lezen of zelf te lezen en daarna samen na te praten over het verhaal.
Kinderen zullen met vragen komen, het kan ze emotioneel maken, maar ook hoop geven. De ouder weet op deze manier wat er in het koppie van hun kind omgaat en kunnen daarop inspelen. Het kan de band tussen ouder en kind versterken. De fabels kunnen keer op keer opnieuw (voor)gelezen worden; telkens zal het kind iets nieuws ontdekken." Recensente Mieke Wijnants
(Illustratie uit de fabel 'Zio en Mungus')
"Het prachtig geïllustreerde boek bevat 10 fabels met daarin mooie levenslessen verborgen. Het is een heerlijk voorleesboek. Of om zelf te lezen. (...) Wat heb ik genoten van deze korte fabels met duidelijke levenslessen. En het taalgebruik is ook heel laagdrempelig voor kinderen. Het is heel beeldend beschreven waardoor je het verhaaltje lezende voort voor je ziet. Het zal zeker ieder kind aanspreken, tevens door de prachtige illustraties die het verhaal nog meer opkrikken." Recensente Wijna Wagenaar
(Illustratie uit de fabel 'De kikker die niet kon')
Een interview met Gerd over het boek:
*****
*****
De gebundelde persaandacht bij het verschijnen van 'De kikker die niet kon en 9 andere fabels' (november 2021):
*****
Online artikel in de Gazet van Antwerpen
https://www.gva.be/cnt/dmf20211220_95176364
Online artikel in Het Laatste Nieuws (gedrukte versie gepubliceerd op 21 december 2021)
Online artikel in Het Belang van Limburg (gedrukt in de Buurtkrant Zuid-Limburg van Het Belang van Limburg op 30 december 2021)